همایش هَم انباز[مشترک] ميان دو سازمان ايرانگرای «پارمان [حزب] رستاخيز ايرانگرايان» و « ليبرتی» در ٢٥ نوامبر ٢۰٢٣ در شهر برلن آلمان به انجام رسيد. انجام اين همایش يک رويداد تاريخی بود، بی آنکه شايد بسیاری از هم‌ميهنان ايرانی تاکنون از آن آگاه گشته باشند. برای نخستين بار دو ساختار سازمان يافته ی ايرانی  کنار هم آمدند تا دستاوردهای انديشگی و فلسفی « جنبش ایرانگرایی نوين» را نيز در ميدان کاربرد هَمبوديگ[ اجتماعی] و ويناريگ[سياسی] به نمايش و سنجش همگانی گذارند. سه جُستارپَرده[پَنِل]ی « ايرانگرايی در برابر اسلامگرايی»، « ايرانگرايی در برابر قومگرايی» و « ايرانگرايی در برابر گلوباليسم» فَراخی و ژرفای گستره ی درنورديده در همایش را به آشکاری برمی‌نمودند. دستاورد اين همايش را می توان چنين برآورد کرد که «جنبش ایرانگرایی نوين» از دوره ی بررسی های نخستين گذشته و اکنون به بُرنايی[بلوغ] رسيده و در آينده، نيرويی با توان روزافزون و درخور برای رودررويی با دشواری های ژرف کشور خواهد بود. بنياد اين نيرو در آن باور نهفته که برای کامروايی انسان ايرانی در روزگار فَرنوين[مدرن]، بهره جويی از دستاوردهای سترگ جهان فرنگ بس نبوده و بايد سرشت فرهنگ ايران کلاسيک را نیز، که به هر روی با جهان فرنگ هم خانواده بوده، پويا ساخت و از آن نيرو گرفت. انسان ايرانی امروزی و آينده می‌توانند از اين دو چشمه ی جوشان و نيروبخش همزمان بهره جویند. امیدواریم این همایش آغازی باشد بر همکاری‌های گسترده‌تر با ژرفای بیشتر میان سازمان‌ها و نهادهای ایرانگرا. از اینرو دست همکاری به سوی همه ایرانگرایان دراز می‌کنیم. پاینده ایران ما ایران را از بلندای دماوند و تیسفون و توس می نگریم. پاینده ایران